Deze knappe jongeman is Arthur, het zoontje van mijn nicht Griet. Arthur is ook zot van basketbal, padel en Fortnite 😉 Zijn gezin kreeg in 2019 te horen dat hij diabetes type 1 heeft. De diagnose gaf een antwoord op veel vragen, maar daarmee begon ook de blijvende zoektocht naar balans.
Diabetes type 1 is een chronische ziekte waarbij de pancreas (alvleesklier) geen insuline meer aanmaakt. Insuline zorgt ervoor dat er suiker via je bloed (bloedglucose) in de cellen van je lichaam terecht komt. Door een insulinepompje krijgt Arthur toch insuline. Maar de hoeveelheid insuline die de pomp moet geven, moet je telkens berekenen afhankelijk van wat hij eet, of hoeveel hij gaat bewegen.
Het was een hele zware klap op het moment dat je te horen krijgt dat je kind (op dat moment 4 jaar) zijn leven lang ‘ziek’ zal zijn en insuline zal moeten krijgen bij alles wat hij eet. Wij zijn echter niet bij de pakken blijven zitten en hebben besloten om een zo normaal mogelijk leven verder te leiden. Ikzelf ben halftijds beginnen werken voor 3 jaar zodat ik hem goed kon opvolgen. In het begin was afspreken met vrienden / familie en anderen kinderen echt een uitdaging. Andere kinderen mogen bv. snoepjes eten en jouw kind op dat moment beter niet omdat zijn bloedglucose net zo hoog staat. Maar iedereen toont heel veel respect en begrip voor deze ziekte.
Je kind dingen weigeren wat andere kinderen wel mogen of kunnen op dat moment. Dit gaat dan vooral over voeding. Toen hij een kleuter was, begreep hij dit echt niet. En als hij het dan toch wilde eten, moest hij er een prik voor krijgen. (dat waren minstens 5 prikken op een dag) Dat was hartverscheurend als mama. Wij zijn dan ook na een jaar overgestapt op een insulinepomp. Die zorgt ervoor dat hij maar om de 5 dagen een prik moet krijgen om een nieuwe katheter te steken. En elke week een nieuwe sensor die zijn bloedglucose meet.
De nachten waren ook zeer zwaar. Wij hebben jaren aan stuk meerdere keren per nacht moeten opstaan om zijn suiker onder controle te houden. Je kind wakker maken en verplicht druivensuiker doen eten, of ’s nachts prikken in de buik terwijl hij slaapt … Dat vond ik ook heel erg zwaar. Maar de wetenschap staat niet stil en gelukkig is de nieuwe pomp stukken beter in het regelen van zijn suiker. En zijn onze nachten terug ‘normaler’ 😉
Als je vraagt aan Arthur wat er positief is aan zijn diabetes is zijn antwoord: NIETS. 😊 (en terecht Arthur!) En als hij toch iets moet zeggen dan is het antwoord: “Dat ik meer cadeautjes krijg omdat ik vaker ziek ben.” 😉 Maar Arthur is zeer zelfstandig geworden op jonge leeftijd en begrijpt heel goed hoe de diabetes in elkaar zit. Van zodra hij de cijfers kon lezen (3de kleuterklas), bediende hij zijn pomp zelf, onder toezicht van de juf uiteraard.
Ikzelf ben ondertussen voorzitster geworden van DIAKIDS. Een vereniging van ouders met kinderen met diabetes type 1. We organiseren 2-jaarlijks een weekend en proberen ook tijdens het jaar activiteiten op poten te zetten om ouders en kinderen met diabetes type 1 samen te brengen.
Wij dromen ervan dat er een genezing komt voor deze ziekte. Met misschien een pilletje per dag nemen ofzo.. en dan staat je bloedglucose de ganse dag goed geregeld. Geen vingerprikken meer, geen katheter meer, geen sensor meer..
En Arthur zijn grootste droom: een bekende YouTuber ontmoeten 😉
De Diabetes Liga informeert, connecteert en mobiliseert iedereen die met diabetes geconfronteerd wordt. Samen met personen met diabetes, hun omgeving, de zorgverleners, onze leden, onze vrijwilligers … streven we, als onafhankelijke organisatie, naar een kwaliteitsvol leven voor mensen met diabetes.
Enkele ouders van kinderen met diabetes, waaronder Griet, vormen samen Diakids. Zij weten hoe het is om geconfronteerd te worden met de diagnose van diabetes en willen hun ervaringen en tips graag delen. Door het organiseren van activiteiten brengen ze ouders en hun kinderen samen en bieden ze kansen tot uitwisseling.
Bij elk verkocht product uit Arthur zijn collectie gaat er €5 naar Diabetes Liga
